De redactie van Groniek is verheugd ons nieuwe nummer 'Inheemse volken' te presenteren.
Met circa 370 miljoen mensen vormen inheemse volken ongeveer vijf procent van de wereldbevolking. Verdeeld over ongeveer vijfduizend volken, met vierduizend talen, verspreid over zeventig landen (voornamelijk Azië), woonachtig op meer dan 20% van de aardoppervlakte, zijn zij verantwoordelijk voor 80% van de culturele diversiteit. Wie zijn deze grotendeels onbekende volken? De onverminderde wens van Groniek om een historisch licht te laten schijnen op onderbelichte thema’s heeft geresulteerd in dit laatste nummer van het academisch jaar 2016-2017, waarin we de schijnwerper plaatsen op een aantal van de vele inheemse volken die onze aarde rijk is.
In de thema-artikelen van dit nummer wordt een viertal inheemse volken behandeld. We hebben gekozen voor artikelen waarin zowel het contact met, en de uiteindelijke onderwerping aan, een ‘andere dominante cultuur’ als de manieren waarop inheemse volken tegenwoordig voor hun rechten strijden centraal staan. In het eerste artikel analyseert historica Marja van Tilburg de cross-cultural encounter, die plaatsvond tussen Europese ontdekkingsreizigers en de Tahitiaanse bevolking. Arabist en journalist Sietske de Boer beschrijft in het tweede artikel het leven van de koloniale verzetsstrijder Abdelkrim al-Khatabbi (1880-1963). De volgende geografische sprong brengt ons in India. Historica Anjana Singh biedt met haar artikel inzicht in de huidige leefomstandigheden van de Adivasis (letterlijk: oude bewoners), de verzamelnaam van verschillende inheemse volken in India. In het vierde thema-artikel buigt historicus en antropoloog Rafael Verbuyst zich over de dilemma's binnen het onderzoek naar de Khoisan in Zuid-Afrika.
In ‘Hoog van de Toren’ geeft Fouad El Ghamarti een pleidooi over de kracht van beeldende kunst voor het historisch betoog. In ‘Historisch Erfgoed’ laat historicus Annelies Noordhof-Hoorn zien dat de ‘mondigheid en engagement’ van studenten haar oorsprong niet heeft in de jaren zestig en zeventig van de twintigste eeuw, maar in de negentiende eeuw. Historicus Leonieke Vermeer onderzoekt in ‘Discordia’ ‘stiltes’ als belangrijk kenmerk van dagboeken.
